نقش حیاتی زمان آچار در نگهداری و قابلیت اطمینان

نقش حیاتی زمان آچار در نگهداری و قابلیت اطمینان

زمان آچار (Wrench Time)  به میزان زمانی اشاره دارد که تکنسین‌ها به طور واقعی و موثر به انجام تعمیرات در مقابل انجام وظایف غیر مرتبط مانند کارهای اداری یا جستجوی قطعات می‌پردازند. به طور متوسط، اپراتورها تنها ۳۰٪ از زمان خود را به تعمیرات واقعی اختصاص می‌دهند. با اجرای فرآیندهای موثر برنامه‌ریزی و زمان‌بندی، می‌توان این میزان را به ۴۵٪ افزایش داد که معادل افزایش ۳۵٪ نیروی کار بدون استخدام افراد جدید  است. این مقاله همچنین روش‌های مختلف اندازه‌گیری زمان آچار و اهمیت کاهش اتلاف وقت در بهبود بهره‌وری و کاهش هزینه‌های نگهداری را مورد بحث قرار می‌دهد.

تفاوت زیادی بین پرمشغله بودن و مؤثر بودن وجود دارد.

بسیاری از اوقات، تکنسین های تعمیر و نگهداری مشغول انجام صدها کار در روز هستند. آنها مشغول دویدن به دنبال قطعات یدکی، نشستن در جلسات، استراحت یا انتظار در عملیات برای دسترسی به تجهیزات هستند. آنها مشغول هستند. اما آنها هیچ کار سازنده ای انجام نمی دهند. بهره وری تعمیر و نگهداری فقط انجام کارهای زیاد نیست - بلکه در مورد به حداکثر رساندن زمان صرف شده برای فعالیت هایی است که مستقیما قابلیت اطمینان کارخانه شما را بهبود می بخشد. اینجاست که "زمان آچار" وارد عمل می شود. با درک و بهینه سازی زمان آچار شما، سازمان ها نه تنها می توانند فرآیندهای تعمیر و نگهداری خود را ساده کنند، بلکه قابلیت اطمینان و کارایی خود را نیز به میزان قابل توجهی بهبود بخشند. در این مقاله، ما با جزئیات بیشتری در مورد اینکه زمان آچار چیست، چرا اهمیت دارد و چگونه می توانید آن را برای بهبود عملیات تعمیر و نگهداری خود بهینه کنید، بحث خواهیم کرد.

نکات کلیدی:

1. زمان آچار زمانی است که تکنسین ها صرف کار بر روی تجهیزات می کنند، برخلاف انجام سایر کارهای غیر مرتبط با ابزار مانند کار مدیریت، بازیابی قطعات یا شرکت در جلسات.
2. زمان و بهره وری ضعیف آچار اغلب به دلیل مقدار زیادی زباله در اجرای تعمیر و نگهداری شما ایجاد می شود. بهره وری پایین از تنبلی تکنسین های شما ناشی نمی شود. این نتیجه یک روش ناکارآمد کار است.
3. یک فرآیند برنامه ریزی و برنامه ریزی تعمیر و نگهداری موثر می تواند زمان آچار شما را از 30 درصد معمولی به حدود 45 درصد افزایش دهد. این بهبود در زمان آچار معادل افزایش 35 درصدی نیروی کار شما است.
4. به طور کلی 4 روش وجود دارد که می توانید زمان آچار خود را اندازه گیری کنید: برآورد، غیرمستقیم، مستقیم یا خود اظهاری

زمان آچار چیست؟

هنگامی که تکنسین های خود را استخدام می کنید، بیشتر آنها را برای انجام تعمیر و نگهداری استخدام می کنید. اما در اکثر سازمان ها، تکنسین های تعمیر و نگهداری شاید یک سوم وقت خود را صرف تعمیر و نگهداری واقعی می کنند.

زمان آچار به سادگی معیاری است که نشان می دهد چه مقدار از زمان تکنسین شما صرف انجام تعمیر و نگهداری تولیدی واقعی، زمان عملی ابزار می شود، برخلاف انجام سایر کارهای غیر مرتبط با ابزار مانند کار مدیریت، بازیابی قطعات یا شرکت در جلسات. ما معمولا زمان آچار را به صورت درصد بیان می کنیم.

این معیار مهم است زیرا بهره وری کلی تعمیر و نگهداری شما را اندازه گیری می کند و به شما کمک می کند کارایی تیم های تعمیر و نگهداری خود را ارزیابی کنید. زمان آچار بر همه چیز از زمان عملیاتی گرفته تا هزینه های تعمیر و نگهداری تأثیر می گذارد. زمان آچار بالاتر به این معنی است که خدمه تعمیر و نگهداری شما بیشتر شیفت های خود را صرف ابزارها می کنند تا اینکه درگیر فعالیت های غیر ارزش افزوده شوند. با افزایش زمان واقعی تکنسین ها برای تعمیر و نگهداری، سازمان شما می تواند زمان خرابی را به شدت کاهش دهد، هزینه های تعمیر و نگهداری را کاهش دهد و قابلیت اطمینان و طول عمر تجهیزات شما را بهبود بخشد. اساسا، زمان آچار بهتر به معنای به دست آوردن ارزش بیشتر از تلاش های تعمیر و نگهداری با ضایعات کمتر است.

زمان آچار خوب چیست؟

در دهه 1980، DuPont بزرگترین مطالعه معیار تعمیر و نگهداری و قابلیت اطمینان را انجام داد. این سایت 3,500 سایت را در سراسر آمریکای شمالی، اروپا و ژاپن پوشش داد. آنقدر گسترده بود که هنوز هم به آن اشاره می شود.

مطالعه DuPont - و بسیاری از مطالعات از آن زمان - نشان داده است که سطح بهره وری

تعمیر و نگهداری 20 تا 30 درصد در صنایع معمول است. این بدان معناست که شما 2-3 ساعت زمان تعمیر و نگهداری واقعی را از یک تکنسین که در یک شیفت 10 ساعته کار می کند، دریافت می کنید. که خیلی بد است.

این مطالعه همچنین نشان داد که 5 درصد برتر این شرکت ها - "بهترین بهترین" - اصول اولیه را به خوبی انجام می دهند. و این اصول شامل برنامه ریزی و برنامه ریزی بود.

با اجرای یک فرآیند برنامه ریزی و برنامه ریزی موثر، می توانید بهره وری تعمیر و نگهداری خود را تا 45 درصد افزایش دهید. و این معادل افزایش 35 درصدی نیروی کار شما بدون استخدام افراد بیشتر است.

زمان آچار شما معمولا تحت تأثیر میزان ضایعات در اجرای تعمیر و نگهداری شما قرار می گیرد. اجازه دهید با استفاده از این جدول زمانی ساده در مورد اینکه یک روز معمولی یک تکنسین تعمیر و نگهداری چگونه به نظر می رسد، به صورت بصری در مورد آن بحث کنم.

فرض کنید ما یک خدمه تعمیر و نگهداری داریم که به صورت 12 ساعته از ساعت 6:00 صبح تا 6:00 بعد از ظهر کار می کنند.

در این جدول زمانی، ما تمام فعالیت هایی را که معمولا در روز تکنسین شما اتفاق می افتد فهرست می کنیم و قصد داریم یک کد رنگ ساده اعمال کنیم.

• زرد برای تعمیر و نگهداری تولیدی، زمانی که تکنسین های ما، در واقع کارهای تعمیر و نگهداری تجهیزات را انجام می دهند
• آبی برای زمان های غیر مولد زمانی است که خدمه ما در جلسات هستند، منتظر چیزی هستند، به دنبال قطعات و غیره هستند.
• سیاه، ما برای زمان استراحت استفاده خواهیم کرد. استراحت های اواسط صبح، زمان ناهار و استراحت های اواسط بعد از ظهر.

حالا، وقتی به این جدول زمانی نگاه می کنید، کاملا پر از زمان غیرمولد است. و وقتی فقط زمان سازنده را نشان می دهم، حتی واضح تر می شود.

خدمه ما بسیار درگیربودند، اما چندان مفید نبودند.

اکنون، برای روشن بودن، آنها سست نبودند، آنها فقط زمانی که اجازه داشتند استراحت می کردند. آنها هرگز استراحت طولانی تری نداشتند. آنها همیشه سخت کار می کردند و سعی می کردند کارهای درست را انجام دهند. اما آنها فقط حدود چهار ساعت تعمیر و نگهداری واقعی را در شیفت 12 ساعته خود انجام دادند. و چهار ساعت سازنده از یک شیفت 12 ساعته، به آنها زمان آچار فقط حدود 30 درصد می دهد، که همانطور که بحث کردیم، تقریبا در سراسر صنعت متوسط است.

این بهره وری پایین به این دلیل نیست که خدمه شما تنبل هستند. بهره وری پایین نتیجه یک روش ناکارآمد کار است. همه این تاخیرها به این دلیل رخ داد که این یک سازمان تعمیر و نگهداری واکنشی بود که فرآیند برنامه ریزی و برنامه ریزی موثری را اجرا نمی کرد.

علل شایع ضایعات در اجرای تعمیر و نگهداری

حالا، چیزی که من در آن جدول زمانی نشان دادم فقط چند نوع زباله بود. اما انواع مختلفی از زباله ها وجود دارد که می تواند در یک سازمان تعمیر و نگهداری رخ دهد. و وقتی به آن لیست نگاه می کنید، احتمالا بسیاری از آنها را خواهید شناخت.

• انتظار برای مجوزها
• انتظار برای قرنطینه
• یافتن ابزارها
• دریافت قطعات یدکی و مواد
• مکان یابی قطعات یدکی / مواد اضافی
• نیاز به سازماندهی دسترسی به عنوان مثال داربست
• نیاز به سازماندهی بلند کردن / تقلب
• نیاز به یافتن فرآیند دیگری برای پشتیبانی به عنوان مثال خرید حضور یک جوشکار ساده
• خروج به / از سایت
• زمان استراحت بیش از حد

با یک فرآیند برنامه ریزی و برنامه ریزی تعمیر و نگهداری موثر، می توانید این تاخیرها را به حداقل برسانید و بهره وری خود را به حدود 45 درصد افزایش دهید. و اگر به سطوح کلاس جهانی برسید، احتمالا به زمان آچار 50 تا 60 درصد نگاه خواهید کرد.

اندازه گیری زمان آچار

اگر می خواهید زمان آچار خود را بهبود بخشید، ابتدا باید زمان آچار فعلی خود را بدانید. با تنظیم این به عنوان معیار خود، می توانید ببینید که آیا تلاش های بهبود شما کار می کند یا خیر. اکنون، قبل از اینکه در مورد اندازه گیری زمان آچار شما صحبت کنیم، می خواهم در مورد دو نکته مهم به شما هشدار دهم:

1. اولین مورد این است که زمان آچار بسیار مهم است. اما زمان آچار چیزی در مورد انجام کار درست یا انجام صحیح کار نمی گوید. پس این را در نظر داشته باشید. انجام کار درست و انجام درست آن، اما با بهره وری کمتر، برای سازمان شما بسیار ارزشمندتر از کارآمد بودن در انجام کار اشتباه یا انجام کار درست است. پس آن را به خاطر بسپارید.
2. دومین هشدار سلامتی این است که زمان آچار را با دقت مقایسه کنید. مردم انواع زمان های آچار و اعداد بهره وری را نقل می کنند. با این حال، اگر از تعاریف بسیار مشابه و روش های مشابه ارزیابی زمان آچار استفاده نمی کنید، احتمالا چیزهای مختلفی را با هم مقایسه می کنید و این می تواند منجر به انواع نتیجه گیری های نادرست شود. بنابراین، بسیار بهتر است که خود را به صورت سه ماهه یا سالانه ارزیابی کنید و به جای مقایسه با همسالان، روند بهبود خود را تجزیه و تحلیل کنید، مگر اینکه واقعا از همان روش استفاده کنید.

با تمام آنچه گفته شد، بیایید ببینیم چگونه می توانید بهره وری خود را ارزیابی کنید.

اکنون، 4 راه اصلی برای ارزیابی بهره وری تعمیر و نگهداری شما وجود دارد.

1- زمان آچار خود را تخمین بزنید

اولین روش برای ارزیابی زمان آچار، تخمین بهره وری شما با استفاده از یک ابزار ساده مانند ماشین حساب زمان آچار ما است. این یک ابزار خام برای تخمین زمان آچار است. نادرست است، اما سریع و آسان است.

و می توانید ارزیابی خود را با درگیر کردن سرپرست تعمیر و نگهداری، سرپرست عملیات، چند تکنسین، برنامه ریز و برنامه ریز خود تقویت کنید و این کار را در یک محیط تیمی انجام دهید. به این ترتیب می توانید یک نمای مشترک از جایی که بهره وری فعلی شما قرار دارد به دست آورید.

این روش برای ایجاد موردی برای تغییر برای شروع پیاده سازی یا بهبود قابل توجه برنامه ریزی و زمان بندی به خوبی کار می کند، اما به اندازه کافی قوی و دقیق نیست که اندازه گیری های تکراری را برای بهبود مستمر یا برای معیار انجام دهد.

2- اندازه گیری غیرمستقیم زمان آچار

روش دوم اندازه گیری غیرمستقیم با استفاده از معیارهای دیگر مانند تعداد سفارشات کاری تکمیل شده، تعداد ساعات نقدینگی، رشد عقب ماندگی و زمان نوشتن ساعات غیر مولد است.

این معیارها می توانند به شما ایده ای از بهره وری شما بدهند، اما واقعا عدد بهره وری به شما نمی دهند. اما با تجزیه و تحلیل روندها، می توانید نتایج مهمی در مورد آنچه برای بهره وری و زمان آچار شما اتفاق می افتد، بگیرید. با این حال، شما باید این معیارها را برای اندازه خدمه تنظیم کنید زیرا ممکن است در طول زمان تغییر کند.

3- اندازه گیری مستقیم زمان آچار

اکنون، اگرچه دقیق ترین است، اما این روش همیشه بهترین گزینه شما نیست. اندازه گیری مستقیم می تواند بسیار تهاجمی باشد و می تواند توسط خدمه شما کاملا تهدید کننده باشد. بنابراین این کار را نکنید مگر اینکه فرهنگ بالغی داشته باشید.

2 راه برای اندازه گیری مستقیم زمان آچار وجود دارد:

روش مشاهده زمان مداوم. همچنین، گاهی اوقات "روز در زندگی" نامیده می شود. با این رویکرد، شما یک ناظر دارید که یک کارگر را برای شیفت کامل خود نظارت می کند و هر کاری که انجام می دهد ضبط می شود، خواه او کار می کند، ناهار می خورد، استراحت می کند، به دنبال قطعات می گردد، با سرپرست صحبت می کند یا نیاز به رفتن به دستشویی دارد.

روش مشاهده چند لحظه ای (MMO). از برخی جهات می توانید این را روشی کمتر مزاحم برای اندازه گیری زمان آچار در نظر بگیرید. در این رویکرد، ناظران اکنون چندین کارگر را از راه دور در فواصل زمانی از پیش تعیین شده دنبال می کنند و سپس آنچه را که انجام می دهند یادداشت می کنند. آیا آنها به طور سازنده کار می کنند؟ آیا آنها منتظرند؟ آیا آنها به سایت سفر می کنند یا از آن خارج می شوند؟ آیا آنها دستورالعمل های شغلی دریافت می کنند یا در حال استراحت هستند؟ و قبل از شروع مطالعه، باید یک لیست تصادفی از افراد برای مشاهده ایجاد کنید. به این ترتیب، هر تکنسین شانس برابری برای مشاهده دارد و شما مطالعه را تحریف نمی کنید.

4- خود اظهاری

آخرین روش برای اندازه گیری زمان آچار شما چیزی است که ما آن را گزارش خود می نامیم. این امر مستلزم آن است که تکنسین های شما زمان خود را پیگیری کنند. ابزارها و برنامه های زیادی وجود دارد که می تواند به این امر کمک کند. متأسفانه این رویکرد معایب زیادی دارد و از نظر داده هایی که ارائه می دهد چندان قابل اعتماد نیست. با این رویکرد، داده های زمان آچار که گزارش می شود معمولا بسیار بالاتر از آن چیزی است که واقعا هست. اکنون، شما می توانید این کار را انجام دهید، اما احتمالا قبل از اینکه مسیر خود گزارشی را طی کنید، باید یک سازمان بسیار بالغ با سال ها مطالعه و گزارش دهی باشید.

بهبود زمان آچار از طریق برنامه ریزی و برنامه ریزی تعمیر و نگهداری

برنامه ریزی و برنامه ریزی تعمیر و نگهداری یکی از 4 عنصر ضروری در مسیر قابلیت اطمینان™ است. برنامه ریزی و برنامه ریزی یا مدیریت کار همانطور که اغلب نامیده می شود، تضمین می کند که کار مناسب در زمان مناسب، با ابزارها، مواد و افراد مناسب انجام می شود.

بدون یک فرآیند برنامه ریزی و برنامه ریزی تعمیر و نگهداری موثر، هرگز به قابلیت اطمینان بالا یا زمان آچار بالا نخواهید رسید. این به این دلیل است که یک فرآیند برنامه ریزی و برنامه ریزی تعمیر و نگهداری موثر می تواند میزان ضایعات را در اجرای تعمیر و نگهداری شما به شدت کاهش دهد - زباله هایی که معمولا در حین و بین مشاغل رخ می دهد.

نتیجه

زمان آچار مدت زمانی است که تکنسین های شما صرف انجام تعمیر و نگهداری واقعی تولید می کنند. میانگین زمان آچار در صنایع حدود 30 درصد است که بسیار بد است.

بهبود زمان آچار برای دستیابی به راندمان تعمیر و نگهداری بالاتر مهم است. با درک عواملی که بر این معیار کلیدی تأثیر می گذارند و اجرای استراتژی هایی برای بهبود آن، می توانید قابلیت اطمینان سازمان خود را به میزان قابل توجهی بهبود بخشید و در عین حال هزینه ها را کاهش دهید.

با اجرای یک فرآیند برنامه ریزی و برنامه ریزی تعمیر و نگهداری موثر، می توانید زمان آچار خود را به حدود 45 درصد افزایش دهید. که معادل افزایش 35 درصدی نیروی کار شما بدون استخدام افراد بیشتر است.

WRITEN BY: Erik Hupje